واکنش سخنگوی شورای نگهبان به تحریمهای جدید کانادا
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۳۸۲۰۴
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی شورای نگهبان، هادی طحان نظیف عضو حقوقدان و سخنگوی شورای نگهبان در یادداشتی با عنوان « طبل توخالی بر مدار تحریم » نوشت:بحران مشروعیت چندجانبهگرایی در نظام بینالملل باعث پیدایش رژیمهای تحریمی یکجانبه توسط برخی دولتها در جامعه جهانی شده است تا بسیاری از هنجارهای پذیرفته شده حقوق بینالملل به چالش کشیده شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سخنگوی شورای نگهبان تصریح کرد:وضع تحریمهای اخیر در حالی است که جمهوری اسلامی ایران در سالهای اخیر هدف شدیدترین تحریمهای یکجانبه و فراسرزمینی امریکا در طول تاریخ قرار گرفته است؛ به طوری که در یکروز بیش از ۷۰۰ تحریم اقتصادی متوجه عناصر و ساختارهای اقتصادی و سیاسی کشور شد. اصلیترین وجه ممیزه تحریمهای امریکا که تعدادی از نهادها و اشخاص حقیقی و حقوقی کشور را شامل میشد، مسأله رژیم تحریمی آمریکا در اعمال فشار به نهادها و اشخاص مذکور است که دامنه اعمالی فراسرزمینی برای آن در نظر گرفته شده است.
در این یاداشت آمده است:به موجب تحریمهای گسترده امریکا در سالهای گذشته، نهادها و اشخاص حقیقی و حقوقی مذکور نهتنها مورد تحریم همهجانبه دولت و اتباع ایالات متحده قرار گرفتند، بلکه کشورهای دنبالهرو به موجب هراس از مجازات امریکا عملاً به اجرای سیاستهای تحریمی این کشور تن داده بودند. در توضیح اقدام بیحاصل دولت کانادا همان بس که این دولت از سالیان قبل به موجب واهمه از تنبیهات ایالات متحده، خود را مقید به اجرای مقررات تحریمی امریکا میدانست و تحریمهای اخیر فارغ از آنکه ناکارآمدی سیاست تحریمی غرب را به رخ میکشد، مبین استیصال این کشورها در مواجهه با جمهوری اسلامی ایران است. لذا با توجه به گستره فراسرزمینی تحریمهای امریکا، تحریم اخیر کانادا عملاً تحدید جدیدی را متوجه این نهادها و اشخاص نمیسازد و تنها تداعیگر سیاستی تاریخ مصرف گذشته است.
طحان نظیف در ادامه می افزاید:تحریمهای اخیر نه تنها حکایت از حمایت دولت کانادا از جریان اخیر در ایران دارد که صراحتاً به منزله دخالت در امور داخلی کشور محسوب شده و مستلزم واکنش رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران خواهد بود، چراکه اساساً واکنش کشور با ثبت اعتراض دیپلماتیک در سازمان ملل متحد یا صحن سایر مجامع بینالمللی، محملی برای اتخاذ تدابیر دیگر جهت مقابله با آثار حقوقی اقدام اخیر کانادا خواهد بود و میتواند سابقه متمایزی را از سلسله هنجارهایی که با واکنش جمهوری اسلامی ایران روبهرو شده است، ایجاد کند تا در نهایت با کمک رکن مؤثر دیگر در تثبیت رویه کشور در جامعه بینالمللی یعنی اعتقاد به تصمیم حقوقی در سطح فراملی که در قاعده OPINIO JURIS جلوه پیدا میکند، آثار حقوقی اقدام دولت کانادا از قابلیت نفوذ و استناد در جامعه بینالمللی مضمحل شود.
ایرنا
منبع: فردا
کلیدواژه: شورای نگهبان تحریم های جدید کانادا جمهوری اسلامی ایران نهادها و اشخاص شورای نگهبان دولت کانادا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۳۸۲۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دویچهوله: تحریمها ناکارآمد است اما غرب ناچار است تحریم کند!
شبکه رسانهای دولت آلمان میگوید: تحریمها علیه ایران و روسیه کارآمد نیستند اما غرب مجبور است تحریم کند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دویچهوله در تحلیلی که به ارزیابی تحریمهای غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریمهای غرب زندگی میکند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران میداند، چین میداند و ظاهراً دولت آمریکا هم میداند مبنی بر اینکه با وجود تحریمهای موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بیسابقه به چین ارسال میشود. خاویر بلاس، ستوننویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش میدهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین میرسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد میکند. به حدی که طبق دادههای رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت میخرد. با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامینکننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سالهاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریمها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدتهاست که زنجیرههای تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریمهای غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوریهای شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریمها ایدهآل بودهاند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوهبر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریمها را عملاً غیرممکن میکند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
بهعنوان مثال، بهدلیل استراتژی تحریمهای روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین دادههای ارائهشده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریمها، روسیه تحریمشدهترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابلتوجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بینالمللی پول پیشبینیهای رشد روسها را تایید میکند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین میکند.
تحریمهای مالی، دسترسی بانکهای روسیه به بازارهای مالی بینالمللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقلوانتقالات بینالمللی پول و اوراق بهادار است، خارج کردهاند. علاوهبر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابلتوجه این است که تنها تحریمهایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال میشوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزامآور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریمها پایبند نبودهاند.
با وجود عدمقابلیت اجرای کامل تحریمها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه میدهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریمها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقهای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمیشد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمیدهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریمهای غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، میخواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشینآلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریمها از ایرلند، برای مشارکت در تلاشهای دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریمهای این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولتهای آنجا را متقاعد کند که تحریمها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راههایی برای دور زدن تحریمها دارند.